ผมถือบัตรคิวที่ 79 มองหาโต๊ะว่างแล้วเดินไปที่โต๊ะใกล้ๆ เธอไปหาซื้อของกินอย่างอื่น เราเคยมาที่นี่สองครั้งแล้ว ครั้งก่อนคนแน่นกว่านี้อาจเพราะเป็นวันหยุด
“คิวที่ 79 ได้แล้วจ้า” แม่ค่าเรียก
ผมเดินไปหยิบก๋วยเตี๋ยวเรือชามเล็ก มาที่นี่ต้องกินทุกครั้ง แต่สั่งไปชามเดียวต้องเผื่อท้องไว้กินอย่างอื่น
เธอเดินมาพร้อมกับขนมสองสามอย่าง ผมหยิบขนมใส่ไส้มากินหนึ่งชิ้น เธอเลื่อนถ้วยก๋วยเตี๋ยวไปชิมบ้าง ไม่นานก็เหลือแต่ชามเปล่ากับถุงเปล่า
“ก๋วยจั๊บมั้ย”ผมถาม เธอยิ้มลุกจากโต๊ะ
เราเดินฝั่งเลียบคลองมีเรือแจวจอดเทียบพร้อมแม่ค้ารุ่นป้าขายผัก ผลไม้ ขนม ผัดไทย ส้มตำ ฯลฯ
เราเดินไปจนสุดทาง ก๋วยจั๊บป้านิด มีคนต่อแถวอยู่ก่อนสามสี่คน ผมเดินไปต่อคิว เธอเดินออกไปเพื่อหาดูผัก
“ก๋วยจั๊บทุกอย่างครับ” ป้านั่งในเรือตักเครื่องใส่ถ้วยอย่างคล่องแคล่ว ลูกชายนั่งด้านบนรับถ้วยมาตักน้ำซุปข้น หอมกลิ่นเครื่องเทศใส่ ผมรับมาขอช้อนเพิ่มอีกอัน
เธอกลับมาพร้อมผักบุ้งกำใหญ่ หยิบช้อนอีกอันตักก๋วยจั๊บในถ้วยกินด้วยกัน ท้องอิ่มก็ถึงเวลาเดินย่อย เราเดินกลับทางเดิม
- ได้มะละกอ กับตะลิงปิง ไว้ทำแกงส้ม
- ร้านนี้ได้ ข้าวแช่ มาหนึ่งถุง
- ใส้กรอกอีสานร้านดัง มีคนต่อแถวรอซื้อทุกวัน
- ขนมปลากริม นี่ก่หายาก
- ขนมไทยอีกหลายอย่าง
เราเดินกลับออกมาด้านหน้าเป็นวัด มีทำบุญสะเดาะเคราะห์ ถวายสังฆทาน รดน้ำมนต์ นอนโลงศพ ลอดถ้ำเสือลงไปไหว้พระขอพร นอกจากวิหารแบบไทยที่สวยงามแล้ว ยังมีหุ่นยนต์ตัวโตยืนแอคท่าให้เราได้ถ่ายรูปคู่ด้วย
ตลาดน้ำวัดตะเคียน แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ของวัดกับชุมชนแบบดั้งเดิม ชาวบ้านได้เอาของมาขายสร้างรายได้ ผู้คนได้มาวัดทำบุญมากขึ้น
อิ่มท้องจากของกินและขนมหลากหลาย ได้ผักผลไม้ราคาย่อมเยาว์จากป้าๆ ที่เก็บมาจากสวน ได้ไหว้พระทำบุญจิตใจผ่องใส นานๆ ทีลองเปลี่ยนจากเดินห้างแอร์เย็นๆ มาเดินตลาดน้ำแบบที่ ตลาดน้ำวัดตะเคียน ดูบ้างนะครับ
เปิดทุกวันเวลา 9.00
- 16.00 น.
ที่ตั้ง วัดตะเคียน
ต.บางคูเวียง อ.บางกรวย จ.นนทบุรี
